از آنجایی که ارتودنسی مخصوص بزرگسالان هر روز محبوبتر می‌شوند، بسیاری از بیماران ارتودنسی یا قبلاً درمان‌های دندانپزشکی دیگری داشته اند یا قصد انجام آن را دارند. برخی از بزرگسالان از خود می‌پرسند که آیا ارتودنسی با روکش‌ها، ایمپلنت‌های دندانی و پرکردگی‌هایی که در طول سال‌ها دریافت کرده‌اند یا ممکن است در آینده انجام بدهند، سازگار هستند یا خیر. اینجاست که ما می توانیم کمک کنیم.
به عنوان متخصص ارتودنسی، هدف مطب ما پاسخگویی به سوالات دندانپزشکی بزرگسالان و یافتن بهترین راه حل ارتودنسی برای داشتن لبخندی زیبا برای آنهاست. اگرچه وضعیت هر بیمار منحصر به فرد است، در ادامه برخی از اصول اولیه در مورد استفاده از ارتودنسی با روکش، ایمپلنت و پر کردن دندان وجود دارد.
آیا امکان ارتودنسی با وجود روکش دندان هست؟
اگر شما به دلیل درمان های دندانپزشکی دارای روکش بر روی دندان‌های خود می‌باشید باز هم می‌توانید به منظور صاف کردن دندانها و برطرف کردن ناهنجاری‌های ظاهری از درمان ارتودنسی استفاده کنید. بریس های ارتودنسی فلزی سنتی با استفاده از چسب‌های مخصوصی به سطح طبیعی دندان متصل می‌شوند؛ اما بهترین انتخاب برای افرادی که دارای روکش دندان هستند، ارتودنسی نامرئی یا اینویزیلاین می‌باشد. این روش از یک سری نگهدارنده پلاستیکی شفاف و قابل جابجایی تشکیل شده است که نیازی به چسب ندارند.
از روکش‌های دندان میتوان در انتهای ارتودنسی به منظور تکمیل و تغییرات دندان استفاده کرد. به طور مثال پس از صاف شدن دندانها به کمک ارتودنسی، روکش‌ها می‌توانند رنگ و شکل دندانها را پوشش دهند. با کمک ارتودنسی و روکش ها، در عین صاف شدن دندانها و بهبود قدرت جویدن و هضم غذا، ظاهری درخشان و صاف و یکنواخت به آنها می‌بخشند.
انجام ارتودنسی با وجود پرکننده‌های دندان چگونه است؟
اینکه افرادی با دندان‌های پرشده به دنبال درمان ارتودنسی باشند مسئله عجیبی نیست. داشتن دندان‌های کج و نامرتب یکی از دلایل پوسیدگی دندان به شمار می‌رود. در حقیقت غذا در میان شکاف دندانها جمع میشود، حال آنکه دندان‌های شلوغ و نامرتب به سختی تمیز می‌گردند و پوسیدگی دندان را تشدید می‌کنند.
ارتودنتیست ابتدا کل دهان شما را بررسی می‌نماید تا نحوه‌ی کار با بریس ها و پرشدگی‌ها را مشخص کند. جنس مواد پرکننده معمولاً بر درمان شما تأثیری ندارد؛ اما پرشدگی‌های بزرگ گاهی نیاز به جداکننده‌هایی دارد. این اجزا نوارهای لاستیکی هستند که در اطراف دندان قرار می‌گیرند تا فضایی برای براکت و اتصالات فراهم کنند. لازم به ذکر است که تمام حفره‌های موجود در دندانها باید پیش از شروع درمان ارتودنسی پر شوند.
امیدواریم که شما در طی زمان ارتودنسی دچار پوسیدگی و ایجاد حفره نشوید؛ اما جای نگرانی نیست، چراکه حتی در حضور بریس ها شما می‌توانید این حفره‌ها را پر و دندانتان را ترمیم کنید. بااین‌حال وجود بریس ها قدرت مانور دندانپزشک را کاهش میدهد؛ بنابراین گاهی لازم است یکی از براکت ها برداشته شوند. درواقع در حین درمان ارتودنسی باید به هر قیمتی از ایجاد حفره جلوگیری کرد.
آیا میتوان با وجود ایمپلنت، ارتودنسی انجام داد؟
ایمپلنت‌های دندانی که از قبل موجود هستند را نمی‌توان با بریس جابه‌جا کرد؛ اما افرادی که دندان‌های از دست رفته دارند، می‌توانند پس از اتمام درمان ارتودنسی، ایمپلنت‌های دندانی قرار دهند. به این ترتیب، سایر دندانها از قبل در موقعیت خود قرارگرفته‌اند، بنابراین ایمپلنت دندان می‌تواند به‌درستی در فضایی که بین دندان‌های صاف و مرتب ایجادشده است قرار گیرد. ایمپلنت‌ها و بریس های دندانی گزینه‌هایی هستند که ارتودنتیست می‌تواند بر اساس نیازهای فردیتان با شما در میان بگذارد.
آیا احتمال آسیب به روکش، ونیر و ایمپلنت دندانی با درمان ارتودنسی وجود دارد؟
به‌طورکلی، درمان ارتودنسی تأثیری بر کارهای دندانپزشکی موجود ندارد به شرطی که:
- ترمیم دندان محکم، سالم و بدون نقص باشد.
- ارتودنتیست شما تخصص و تجربه لازم برای نظارت بر درمان شما را داشته باشد.
در حقیقت در صورتی که ترمیم‌های دندان شما به خوبی انجام شده و سالم باشند و همچنین ارتودنتیست شما ماهر و باتجربه باشد، درمان ارتودنسی معمولاً تأثیری بر کارهای دندانپزشکی قبلی شما نخواهد داشت.
اگر پیش از این ترمیم‌های دندانی انجام داده‌اید، روند درمان ارتودنسی ممکن است تغییرات جزئی داشته باشد و ارتودنتیست شما جهت اطمینان از عدم آسیب به روکش دندان، ونیر یا پرکردگی موجود، روند درمان را با دقت بیشتری نظارت کند.
ارتودنتیست ممکن است برای جلوگیری از آسیب به ترمیم‌های موجود، از روشی کمتر تهاجمی استفاده کند که باعث میشود روند تنظیم دندانها کندتر باشد و همچنین در هنگام نصب و برداشتن براکت‌ها دقت بیشتری به‌کاربرده شود.
به‌عنوان جایگزینی برای براکت‌های فلزی، میتوان از الاینرهای پلاستیکی شفاف مانند اینویزیلاین استفاده کرد. این الاینرهای شفاف یک روش نوآورانه برای صاف کردن دندانها هستند. اینویزیلاین قابل جابجایی است و بنابراین نیازی به هیچ‌گونه چسبی ندارد. همچنین با روکش و پل‌های دندانی سازگار است.
مطلب مرتبط: صاف کردن دندان‌های کج بدون ارتودنسی
سایر شرایط موجود:
مهم است که قبل از شروع هرگونه درمان ارتودنسی، هرگونه مشکلات دندانی قبلی مانند پوسیدگی یا مشکلات لثه را رفع کنید. درمان‌های ارتودنسی گاهی می‌توانند این مشکلات را تشدید کنند. همچنین می‌تواند دوره درمان شما را نیز طولانی‌تر کند.
چگونه پرکردگی‌های دندان و درمان‌های ریشه (عصب‌کشی) با براکت‌ها سازگار می‌شوند؟
امروزه پرکردگی‌های دندان و درمان‌های ریشه (عصب‌کشی) بسیار رایج هستند. داشتن پرکردگی‌های دندان یا درمان‌های ریشه معمولاً مانعی برای دریافت درمان‌های ارتودنسی مانند براکت‌ها نیست و افراد می‌توانند با وجود این شرایط، از این نوع درمان‌ها بهره‌مند شوند.
بعد از چه زمانی پس از قرار دادن روکش دندان میتوان درمان ارتودنسی را آغاز کرد؟
پس از قرار دادن روکش، زمان خاصی برای شروع درمان ارتودنسی تعیین نشده است، اما قبل از شروع درمان با براکت‌ها باید اطمینان حاصل کنید که روکش دندان باعث ایجاد حساسیت نشده است.
نکات مهم قبل از انجام ارتودنسی
برای اطمینان از اینکه درمان شما به بهترین شکل ممکن پیش برود لازم است موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
- ارزیابی گزینه‌ها: مطالعه درباره مزایا و معایب براکت‌های فلزی سنتی و اینویزیلاین و تحقیق در این رابطه به شما کمک می‌کند که تصمیم بگیرید کدام یک برای شما ایده‌آل است.
- حفظ بهداشت دهان و دندان: نگهداری از بهداشت دهان و دندان ضروری است. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به صورت منظم برای جلوگیری از تشکیل پلاک و پوسیدگی اهمیت زیادی دارد. با این کار اطمینان حاصل می‌کنید که درمان ارتودنسی شما مؤثرتر خواهد بود.
- با ارتودنتیست خود صحبت کنید: تنها راه برای تعیین اینکه آیا درمان ارتودنسی برای شما مناسب است یا نه مشاوره با یک ارتودنتیست مجرب است.
دکتر احسان صانعی تجربه و تخصص لازم جهت ارزیابی جامع وضعیت شما و شناسایی بهترین گزینه‌های درمانی را دارد. در صورت تردید در مورد گزینه‌های خود، در سؤال پرسیدن تردید نکنید. ارتودنتیست مناسب برنامه درمانی شما را بر اساس نیازها و ترجیحات شما تنظیم خواهد کرد.
