وقتی‌که دندان‌های دائمی فرزند شما شروع به رشد و فشار آوردن به لثه‌ها می‌کنند، شدت مکیدن انگشتان توسط فرزندتان، تعیین کننده‌ی انحراف و یا محدودیت رشد دندان‌ها خواهد بود. مکیدن یک واکنش طبیعی در نوزادان و کودکان به شمار می‌آید. آنها از طریق مکیدن شست‌ها، انگشتان، عروسک‌ها، پستانک‌ها و اشیاء دیگر به خود احساس آرامش و شادی تزریق می‌کنند. برای برخی از نوزادان، مکیدن شست به قدری آرام‌بخش است که می‌تواند تبدیل به عادتی برای کمک به خواب آنها شود.
مشکلات ایجاد شده توسط مکیدن شست
زمانی‌که مکیدن شست پس از درآمدن دندان‌های دائمی ادامه یابد، می‌تواند منجر به ایجاد مشکلاتی در رشد مناسب و طبیعی فک، دهان و چینش دندان‌ها شود.( به اصطلاح به آنها دندان گرازی می‌گویند. یعنی جلو‌تر قرار گرفتن دندان های جلویی فک بالا از فک پایین.)
شدت مکیدن انگشتان، تعیین کننده‌ی میزان مشکلات دهان و دندان در فرزندتان است. کودکانی که شست خود را داخل دهان می‌گذارند، نسبت به آنهایی که به شدت شست‌شان را میمکند، کمتر در معرض قرار گرفتن در برابر مشکلات دهان و دندان قرار دارند.
در یک بایت معمولی، دندان های بالایی رشد می کنند تا روی دندان های پایینی همپوشانی داشته باشند. اما ممکن است فشار انگشت شست، انگشت یا پستانک که روی لثه قرار می گیرد، در رویش طبیعی دندان و حتی رشد فک اختلال ایجاد کند. برخی از کودکانی که انگشت شست را میمکند، دچار «اپن بایت» می‌شوند، به این معنی که دندان‌ها روی هم قرار نمی‌گیرند . در عوض، یک فضای باز بین دندان های بالا و پایین وجود دارد. به همین دلیل است که مکیدن شست قطعا چیزی است که باید مراقب آن باشیم، اگرچه نمی‌خواهیم خیلی زود مداخله کنیم.
معمولا، این عادت در سنین 2 تا 4 سالگی به صورت طبیعی متوقف می‌شود. درحالیکه برای برخی کودکان این موضوع در سن مدرسه و به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن، توسط هم سن و سالان خود، متوقف می‌شود.
مطلب مرتبط: آیا کودک شما به ارتودنسی نیاز دارد؟
پستانک ها
به یاد داشته باشید که، پستانک جایگزین مکیدن شست نیست. تمامی اشیاء اعم از عروسک، پستانک و یا حتی انگشتان در صورت مکیدن شدید، می‌تواند باعث بروز اختلال در رشد مناسب دهان و دندان و چینش دندان‌ها شود.
با این حال، برای تربیت و رشد فرزندان، استفاده از پستانک می‌تواند خیلی راحت تر از عادت‌های مکیدن شست و انگشتان کنترل و اصلاح شود.
مطلب مرتبط: زمان شروع و نحوه مسواک زدن کودکان (0 تا 6 سال)
اگر به نظر می‌رسد که کودک شما نمی‌تواند در زمانی که وقتش است متوقف شود، تقویت‌های مثبت بهتر از منفی عمل می‌کنند (مثلاً گذاشتن یک ماده تلخ روی انگشت شست). در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید امتحان کنید:
- ستایش و پاداش. به فرزندتان توضیح دهید که چرا اینقدر مهم است که انگشت شست را نمکد و راهی برای پاداش دادن به او برای انجام ندادن این کار بیاندیشید – تا زمانی که با شیرینی های مضر برای دندان همراه نباشد! کارها یا فعالیتی که از آن لذت می‌برند ممکن است مفید واقع شوند. همیشه وقتی متوجه انگشت شست در دهان فرزندتان شدید به جای سرزنش تذکرات ملایم بدهید و زمانی که آنها اینکار را متوقف کردند، از او تمجید کنید.
- آسایش و حواس پرتی. کودکان محرک های مختلفی برای مکیدن انگشت دارند. آیا کودک شما زمانی که استرس دارد یا بی حوصله است این کار را انجام می دهد؟ اگر چنین است، بیشتر در آغوش گرفتن کودک ممکن است کمک کند، یا فعالیتی برای مشغول نگه داشتن آن دست های کوچک.
- خلاق باش. شما بچه ات را بهتر میشناسی. شاید روشی وجود داشته باشد که برای او انگیزه خاصی داشته باشد. به عنوان مثال، می توانید پستانک او را به یک بادکنک هلیومی ببندید و آن را برای پری دندان بفرستید. وقتی او آن را دریافت کرد، می تواند یک هدیه ویژه زیر بالش او بگذارد!
